11-09-2023, Saat: 00:35
WebSocket, iki yönlü (bidirectional) iletişim kurmayı sağlayan bir iletişim protokolüdür. Bu protokol, web tarayıcıları ve sunucular arasında gerçek zamanlı veri iletişimini kolaylaştırır. WebSocket, HTTP'in aksine sürekli bir bağlantı (socket) kurar ve veri iletimini bu bağlantı üzerinden gerçekleştirir. Bu sayede, sunucu veya istemci veri göndermeden önce istek veya yanıt beklemek zorunda kalmaz.
Node.js, WebSocket'i kullanarak gerçek zamanlı iletişim sağlamak için yaygın olarak kullanılan bir platformdur. İşte Node.js ile WebSocket kullanmanın temel adımları:
1. **WebSocket Modülünü Kurma
*
- İlk adım, WebSocket desteği eklemek için bir WebSocket modülünün kurulmasıdır. `ws` modülü, Node.js için popüler bir WebSocket uygulama sunucusu ve istemci kütüphanesidir. Kurulum için npm'i kullanabilirsiniz:
```bash
npm install ws
```
2. **Sunucu Tarafında WebSocket Sunucusu Oluşturma*
- Node.js sunucu tarafında WebSocket sunucusu oluşturmak için `ws` modülünü kullanabilirsiniz. Örnek bir sunucu kodu şu şekilde olabilir:
```javascript
const WebSocket = require('ws');
const wss = new WebSocket.Server({ port: 8080 });
wss.on('connection', (ws) => {
console.log('Yeni bir bağlantı kuruldu.');
// İstemciden gelen verileri dinle
ws.on('message', (message) => {
console.log(`İstemciden gelen veri: ${message}`);
});
// İstemciye veri gönderme
ws.send('Merhaba, istemci!');
});
```
3. **İstemci Tarafında WebSocket İstemci Bağlantısı*
- İstemci tarafında WebSocket bağlantısı kurmak için JavaScript kullanabilirsiniz. Bir tarayıcıda bu işlem oldukça basit bir şekilde yapılabilir. Örnek bir istemci kodu şu şekilde olabilir:
```javascript
const socket = new WebSocket('ws
/localhost
080');
// Sunucudan gelen verileri dinle
socket.addEventListener('message', (event) => {
console.log(`Sunucudan gelen veri: ${event.data}`);
});
// Sunucuya veri gönderme
socket.send('Merhaba, sunucu!');
```
WebSocket kullanarak, sunucu ve istemci arasında gerçek zamanlı veri iletişimi kurabilirsiniz. Bu, canlı sohbet uygulamaları, oyunlar, anlık güncellemeler ve daha birçok uygulama türünde kullanışlıdır. WebSocket, HTTP'e kıyasla daha az veri trafiği oluşturur ve daha hızlı yanıt verir, bu nedenle gerçek zamanlı uygulamalar için ideal bir seçenektir.
![[Resim: http-rest-request.png]](https://www.gencayyildiz.com/blog/wp-content/uploads/2018/12/http-rest-request.png)
Node.js, WebSocket'i kullanarak gerçek zamanlı iletişim sağlamak için yaygın olarak kullanılan bir platformdur. İşte Node.js ile WebSocket kullanmanın temel adımları:
1. **WebSocket Modülünü Kurma
*- İlk adım, WebSocket desteği eklemek için bir WebSocket modülünün kurulmasıdır. `ws` modülü, Node.js için popüler bir WebSocket uygulama sunucusu ve istemci kütüphanesidir. Kurulum için npm'i kullanabilirsiniz:
```bash
npm install ws
```
2. **Sunucu Tarafında WebSocket Sunucusu Oluşturma
*- Node.js sunucu tarafında WebSocket sunucusu oluşturmak için `ws` modülünü kullanabilirsiniz. Örnek bir sunucu kodu şu şekilde olabilir:
```javascript
const WebSocket = require('ws');
const wss = new WebSocket.Server({ port: 8080 });
wss.on('connection', (ws) => {
console.log('Yeni bir bağlantı kuruldu.');
// İstemciden gelen verileri dinle
ws.on('message', (message) => {
console.log(`İstemciden gelen veri: ${message}`);
});
// İstemciye veri gönderme
ws.send('Merhaba, istemci!');
});
```
3. **İstemci Tarafında WebSocket İstemci Bağlantısı
*- İstemci tarafında WebSocket bağlantısı kurmak için JavaScript kullanabilirsiniz. Bir tarayıcıda bu işlem oldukça basit bir şekilde yapılabilir. Örnek bir istemci kodu şu şekilde olabilir:
```javascript
const socket = new WebSocket('ws
/localhost080');// Sunucudan gelen verileri dinle
socket.addEventListener('message', (event) => {
console.log(`Sunucudan gelen veri: ${event.data}`);
});
// Sunucuya veri gönderme
socket.send('Merhaba, sunucu!');
```
WebSocket kullanarak, sunucu ve istemci arasında gerçek zamanlı veri iletişimi kurabilirsiniz. Bu, canlı sohbet uygulamaları, oyunlar, anlık güncellemeler ve daha birçok uygulama türünde kullanışlıdır. WebSocket, HTTP'e kıyasla daha az veri trafiği oluşturur ve daha hızlı yanıt verir, bu nedenle gerçek zamanlı uygulamalar için ideal bir seçenektir.